میومکتومی شکمی خطرات بیشتری نسبت به یک روش کمتر تهاجمی دارد، از جمله:

• خون ریزی بیش از حد
• عفونت
• بهبودی طولانی تر
• درد
• جای زخم

پارگی رحم در دوران بارداری خطری برای رویکردهای شکمی و لاپاراسکوپی است.

وارگاس می گوید: «اما میومکتومی شکمی مزایایی دارد. جراح به فیبروم‌ها دسترسی بیشتری دارد، بنابراین ما می‌توانیم آنها را در دیواره رحم لمس یا لمس کنیم و راحت‌تر آنها را پیدا کنیم. همچنین این روش سریع‌تر از جایگزین‌های کم تهاجمی مانند میومکتومی لاپاروسکوپی، رباتیک یا هیستروسکوپی است. اگر بیمار فیبروم های زیاد یا فیبروم های بسیار بزرگ داشته باشد، ممکن است جراحی باز را توصیه کنیم.

ریکاوری میومکتومی شکمی

بهبودی پس از میومکتومی شکمی چهار تا شش هفته طول می کشد. در این مدت از بلند کردن اجسام سنگین یا هر نوع فعالیت شدید خودداری کنید. بسته به شغلتان، ممکن است لازم باشد چهار تا هشت هفته از کارتان مرخصی بگیرید.

اما وارگاس تاکید می‌کند که مهم است که در دوران نقاهت با پیاده‌روی روزانه تحرک داشته باشید. بی تحرکی می تواند خطر ترومبوز ورید عمقی را افزایش دهد، لخته های خونی در پاهای شما که می توانند به ریه های شما برسند (آمبولی ریه) و تهدید کننده زندگی باشند. شما همچنین می توانید توده عضلانی خود را از دست بدهید و دچار بی شرایطی شوید که این امر بهبودی را طولانی تر می کند.

میومکتومی با کمک رباتیک یا لاپاروسکوپی

میومکتومی لاپاروسکوپی یک روش کم تهاجمی برای برداشتن فیبروم رحم است. جراح چهار برش کوچک در شکم شما ایجاد می کند و سپس از لاپاراسکوپ، که ابزار ویژه ای است که حاوی نور و دوربین فیلمبرداری است، استفاده می کند تا از طریق برش ها عمل کند. جراح شما جراحی را روی یک مانیتور ویدیویی مشاهده می کند.

میومکتومی با کمک رباتیک  یکی دیگر از روش های کم تهاجمی است. جراح شما از راهنمایی یک بازوی روباتیک برای برداشتن فیبروم هایی که متعدد، پیچیده یا عمیق در دیواره رحم هستند استفاده می کند.

برای میومکتومی لاپاراسکوپی یا با کمک رباتیک، می توانید انتظار داشته باشید:

• بیهوشی:  عمومی
• بستری شدن در بیمارستان:  هیچ (معمولاً یک روش سرپایی)
• اندازه برش:  5-12 میلی متر
• مدت زمان:  سه تا چهار ساعت
• بهبودی:  دو تا سه هفته

مزایا و خطرات میومکتومی با کمک رباتیک و لاپاروسکوپی

وارگاس می گوید: «بیشتر میومکتومی ها باید به روش لاپاراسکوپی انجام شوند. ما حتی می‌توانیم فیبروم‌های بسیار بزرگ را با استفاده از این روش حذف کنیم. این یک روش طولانی‌تر در اتاق عمل است، اما خطرات کمتری نسبت به میومکتومی شکمی دارد.

در حین جراحی خونریزی کمتری وجود دارد، بنابراین بیماران کمتر به تزریق خون نیاز دارند. همچنین آسیب کمتری به دیواره شکم وارد می کند که خطر چسبندگی را کاهش می دهد. بیماران سریعتر و با درد کمتر بهبود می یابند.

مشابه روش شکمی، روش‌های رباتیک و لاپاراسکوپی نیاز به برش‌های رحمی دارند که میومتر را ضعیف می‌کند. برش‌های میومتر که با روش‌های شکمی، لاپاراسکوپی و روباتیک برای میومکتومی مشاهده می‌شود، می‌تواند خطر پارگی رحم را در دوران بارداری و زایمان افزایش دهد، بنابراین زنانی که این روش‌ها را انجام داده‌اند، نیاز به سزارین در حین زایمان دارند.