رابطه جنسی قبل از ازدواج از نظر اجتماعی و مذهبی در برخی فرهنگ ها غیرقابل قبول است، زیرا منعکس کننده احساس شرم و آبروریزی است، با عواقب جدی که می تواند منجر به طرد، طلاق، یا حتی قتل یا خودکشی شود.پرده بکارت غشایی است که دهانه خارجی واژن را تا حدی می بندد. تاکنون افسانه‌های متعددی در مورد آناتومی پرده بکارت مطرح شده است، اما این افسانه‌ها عمدتاً مبتنی بر جزماتی هستند که محتوای علمی ندارند. امروزه هنوز از نظر اجتماعی برای یک زن مهم است که باکرگی خود را با خونریزی در حین مقاربت ثابت کند - اعتقادی که به نظر می رسد خاموش کردن آن دشوار است. از مزاحمت های ابتدایی گرفته تا جراحی های زیبایی اندام تناسلی، تا پرده بکارت مصنوعی «چینی»، با این وجود، برخی از ابزارها توسعه یافته اند تا مدیریت تمایلات جنسی زنانه را کمتر سنگین کنند و عواقب غم انگیز یک تخلف احتمالی را کاهش دهند.

چندین شیوه جایگزین برای بازگرداندن باکرگی تا قرن پانزدهم وجود داشته است، همانطور که در نوشته‌های جلالالدین سویوتی، متکلم مصری تأیید شده است، که 9 مصنوعی را فهرست کرده است که می‌توانند جریان خون باکره را شبیه‌سازی کنند.جراحی بازسازی پرده بکارت که در قرن 16 و 17 در ادبیات اروپایی به عنوان "اصلاح باکرگی از دست رفته" توصیف می شود، در دهه های گذشته جذابیت و دیده شدن پیدا کرده است. تحت عنوان هیمنورافی و هیمنوپلاستی، در حال حاضر از 2 عمل جراحی برای بازسازی یک پرده بکارت دست نخورده استفاده می شود که اطمینان حاصل می کند که عروس در شب عروسی خود خونریزی می کند.هایمنوپلاستی نه تنها به دلایل فرهنگی و مذهبی، بلکه برای موقعیت اجتماعی و روابط بین فردی نیز انجام می شود.

هیمنوپلاستی یا ترمیم جراحی پرده بکارت یکی از کم توصیف‌ترین روش‌های ولوواژینال در جراحی پلاستیک بدون هیچ استاندارد جراحی است که تلاش می‌کند توانایی پرده بکارت را برای خون‌ریزی در طول رابطه جنسی در شب عروسی زوجین بازگرداند.علاوه بر این، در برخی فرهنگ‌ها معمولاً نشان دادن ملحفه عروسی آغشته به خون به عنوان اثبات باکرگی عروس است. در برخی مناطق، گواهی باکرگی ممکن است از یک پزشک درخواست شود. 

اگرچه هیمنورافی از منظر اخلاقی و اجتماعی بحث برانگیز است، اما اکنون در بسیاری از کشورها ارائه می شود و تقاضای آن در کشورهای غربی، به ویژه پس از موج های متوالی مهاجرت، در حال افزایش است. در کشورهای دارای فرهنگ اسلامی، 2 دیدگاه متمایز وجود دارد. در مورد اول، عمل پیوند مجدد جراحی همیشه غیرمجاز است، در حالی که در دومی، در صورتی که خطرات ناشی از عدم آسیب خونریزی پس از مقاربت به اندازه کافی زیاد باشد، می تواند قانونی شود.بنابراین، جراحانی که این روش را در آن کشورها ارائه می دهند در خطر هستند. در واقع، پتانسیل نجات زندگی زن در عمل با نقش جراح در کمک مستقیم به فریب سنجیده می شود. با این حال، برخی از پزشکان، اگرچه خطر عواقب تنبیهی را دارند، اما به دلیل تعهد اخلاقی برای حفظ رفاه زنانی که به دنبال آن هستند، با احتیاط این عمل را انجام می دهند، حتی اگر آنها شخصاً در مورد جراحی دچار تعارض باشند. 

به گزارش بی بی سی، هیمنوپلاستی در سال های اخیر به ویژه در میان زنان جوان محبوبیت زیادی پیدا کرده است. کلینیک‌های خصوصی که این روش را ارائه می‌دهند، که در بریتانیا قانونی است، اطلاعاتی در مورد تعداد زنانی که این عمل را انجام داده‌اند جمع‌آوری نمی‌کنند، اما تخمین زده می‌شود که تقریباً ۹۰۰۰ زن در سال ۲۰۱۹ این روش را در گوگل جستجو کرده‌اند. محمد مسعود، مدیر کلینیک زنان و زایمان MAS در لندن، در روزنامه انگلیسی دیلی مترو گفت که تعداد زنانی که به دنبال این عمل هستند در مقایسه با 6 سال گذشته چهار برابر شده است.

شایع‌ترین سوال شما عزیزان از پزشک در مورد عوارض واژینوپلاستی این است که آیا واژینوپلاستی عوارض دارد؟ عوارض، مضرات و معایب واژینوپلاستی یا عمل زیبایی و ترمیمی واژن چیست؟ ابتدا لازم است بگوییم که اگر شما واژینوپلاستی یا لابیاپلاستی را توسط جراح متخصص با تجربه انجام دهید، هیچ عوارض واژینوپلاستی ماندگار و جدی نخواهید داشت. هر عمل جراحی که انجام می‌شود، پتانسیل ایجاد عوارضی را به دنبال دارد.

عمل ترمیم و جوانسازی واژن، یا واژینوپلاستی هم از این قاعده کلی مستثنا نیست. در واژینوپلاستی به روش غیر جراحی که توسط لیزر، نخ و یا تزریق ژل و چربی انجام می‌شود و معمولاً در زنان جوان با آسیب‌های محدود قابل انجام است؛ عوارض واژینوپلاستی ناچیز و در حد تورم و درد خفیفی است که نهایتا تا ۷۲ ساعت بعد برطرف می‌شود.

اگر شما واژینوپلاستی سرجیکال انجام داده باشید، یعنی واژینوپلاستی که در آن بیهوشی، داروهای بیهوشی، برش چاقو و بخیه را تجربه کرده­اید؛ بدانید که وجود عوارض واژینوپلاستی زیر تا 10 الی 14 روز طبیعی است. عوارض واژینوپلاستی بعد از مدتی، خود به خود برطرف می‌شود. وجود درد خفیف و قابل تحمل، تورم و کبودی.

تمام افرادی که واژینوپلاستی به روش جراحی را تجربه کرده‌اند، دچار عوارض واژینوپلاستی فوق می­شوند؛ اما نگران نباشید، زیرا بدون نیاز به درمان جدی و ایجاد مشکل ماندگار، آنها را پشت سر می­گذارد. اما موضوع خطرناک، در زمانی ایجاد می­شود که واژینوپلاستی توسط جراح بی تجربه یا فرد ناآگاه انجام می­شود؛ در این صورت وجود عوارض واژینوپلاستی زیر هرچند نادر است؛

اما اگر این عوارض واژینوپلاستی اتفاق بیافتد می­تواند خطرات جدی را متوجه حال فرد مبتلا بنماید. این عوارض واژینوپلاستی جدی عبارتند از: خونریزی­های شدید، عفونت. عوارض داروهای بیهوشی؛ هماتوم، لخته خون، نکروز بافتی و یا مرگ بافت سالم، آسیب به مثانه و احتباس ادرار، بی حسی ناحیه به علت صدمه دیدن شاخه­های اعصاب مجاور دیواره واژن.

در اثر عوامل مختلف مانند زایمان طبیعی، افزایش سن، زایمان متعدد و … ممکن است واژن دچار شلی و گشادی شود که این مشکل باعث کاهش اعتماد بنفس خانم ها می شود. یکی از اعمال جراحی زیبایی واژن که طی آن سایز ناحیه ورودی واژن ترمیم و تنگ تر می شود و اندازه دهانه واژن به حالت قبل باز می گردد، پرینورافی می باشد. در برخی موارد عمل جراحی لابیاپلاستی نیز همزمان و در راستای تکمیل جراحی پرینورافی با توجه به صلاحدید جراح زیبایی زنان انجام می شود. جراحی پرینورافی در مدت زمان کوتاهی انجام می شود و به حدود یک ساعت زمان نیاز دارد.

علائم گشادی واژن

• ارگاسم دشوار یا عدم رسیدن به ارگاسم طی رابطه جنسی
• عفونت های مکرر
• عدم رضایت کافی از نزدیکی در طرفین
• احساس درد حین رابطه جنسی
• ابتلا به عفونت های مکرر ناحیه واژن
• بی اختیاری ادرار
• احساس پری در ناحیه زیر شکم

مزایای پرینورافی

جراحی پرینورافی برای خانم هایی که اختلال ارگاسم دارند مناسب می باشد. همچنین برای افرادی که دچار پارگی پرینه می باشند یا به دلیل مشکلات ژنتیکی، افزایش سن، زایمان، چاقی و … دچار شل شدگی و گشادی دهانه واژن می باشند بسیار موثر است. همچنین این روش می تواند بیماری هایی مانند واژینیسموس، درد شدید هنگام رابطه جنسی، رکتوسل یا بیرون زدگی مثانه به داخل مهبل، خارش واژن و … را درمان کند.

افرادی که به جراحی پرینورافی نیاز دارند

• خانم هایی که با بالا رفتن سن و زایمان های طبیعی مکرر دچار افتادگی، گشادی، شل شدگی عضلات بافت واژن شده اند.
• خانم هایی که به دلیل بد جوش خوردن ناحیه پرینه هنگام زایمان طبیعی دچار بد شکلی ناحیه مدخل واژن شده اند.
• خانم هایی که از رابطه جنسی خود رضایت کافی را ندارند.

اقدامات قبل از جراحی پرینورافی

در جلسه مشاوره با پزشک، چنانچه به بیماری خاصی مبتلا هستید یا هر نوع دارویی را که مصرف می کنید به پزشک اطلاع دهید. در صورتی که به هرگونه عفونت واژن مبتلا هستید، قبل از انجام پرینورافی باید آن را درمان کنید. یک سری آزمایشات ضروری مانند تست پاپ اسمیر، انعقاد خون و … توسط پزشک برای شما تجویز می شود که باید آن ها را انجام دهید.

جراحی پرینورافی چگونه انجام می شود؟

طی عمل جراحی پرینورافی، بهترین جراح زیبایی زنان با نزدیک تر دیواره های پشتی واژن به یکدیگر آنها را به وسیله بخیه به هم متصل می کند در نتیجه سایز واژن کاهش پیدا می کند. جراحی پرینورافی حداقل 45 دقیقه و حداکثر 1 ساعت به طول می انجامد و معمولا تحت بی حسی موضعی و به صورت سرپایی انجام می شود. دوره نقاهت عمل پرینورافی حدود یک هفته می باشد. گاهی در برخی موارد در صورتی که یک خانم به مشکلات دیگری از جمله افتادگی رحم و مثانه دچار باشد، جراح می تواند همزمان با جراحی پرینورافی جراحی های مربوط به رفع افتاگی رحم و مثانه را نیز انجام دهد. این جراحی نیازی به بیهوشی ندارد و با بی حسی موضعی انجام می شود.

• از دست رفتن توان حرکتی
• از دست دادن یا تغییر احساس در اندام؛ برای مثال تغییر یا کاهش توان احساس گرما، سرما، لامسه و ..
• از دست دادن کنترل دستگاه گوارش و یا مثانه
• اسپاسم عضلات یا رفلکس های شدید
• تغییر در فعالیت جنسی، احساس جنسی و باروری
• درد یا احساس شدید سوزش که در اثر آسیب فیبرهای عصبی ایجاد میشود
• مشکل در تنفس، سرفه و تمیز کردن محتویات ریه

برخی علائم آسیب دیدگی ستون فقرات که نیاز به بررسی اورژانسی دارند شامل موارد زیر هستند:

• درد شدید در پشت یا احساس فشار در گردن، سر و پشت
• ضعف، عدم هماهنگی یا فلج بخشی از بدن
• بی حسی، سوزش یا از دست دادن احساس در دست ها، انگشتان دست، پاها و انگشتان پا
• از دست دادن کنترل مثانه یا روده
• دشواری در حفظ تعادل و راه رفتن
• مشکل در تنفس پس از ایجاد آسیب
• اگر گردن یا کمر به شکل عجیبی دچار پیچ خوردگی شده باشد

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

هر شخصی که دچار آسیب یا تروما به سر، گردن و پشت شده است نیاز به مراجعه اورژانسی به پزشک دارد. در حقیقت بهتر است فرض اولیه این باشد که ستون فقرات آسیب دیده است تا زمانی که خلاف آن را بتوان اثبات کرد. نکات زیر را باید در مورد علائم آسیب دیدگی ستون فقرات مورد توجه قرار داد:

• آسیب شدید ستون فقرات لزوما در همان لحظات اول آسیب خود را بروز نمیدهد. در صورت عدم توجه به این نکته ممکن است آسیب ستون فقرات تشدید شود.
• بی حسی یا فلج عضو ممکن است فوری باشد یا به تدریج ایجاد شود
• زمان بین ایجاد آسیب و شروع روند درمانی بسیار حیاتی است و نقش بسیار مهمی در تشخیص شدت آسیب و روش درمانی مناسب دارد.

هایمنوپلاستی یک عمل جراحی سرپایی است. می توانید چند ساعت پس از جراحی به خانه بازگردید.

• قبل از عمل جراحی

از دو هفته قبل از عمل هایمنوپلاستی باید از مصرف داروهای ضد التهاب یا ضد انعقاد خودداری کنید. جراحی تحت بی حسی موضعی انجام می شود. جراح بقایای پرده بکارت شکسته را بخیه می زند. بخیه ها خود به خود حل می شوند.

• عمل جراحی

کلیه ترمیم های جراحی فوق توسط جراح پلاستیک انجام می شود. روش جراحی کوتاه است و حدود نیم ساعت طول می کشد.

• بعد از جراحی

پرده بکارت حدود 15 تا 20 روز پس از جراحی، پس از حل شدن بخیه ها، بهبود می یابد. جای زخم بعد از یکی دو ماه از بین می رود. زخم ها در چین های پرده بکارت پنهان شده اند. بیمار نباید حداقل 2 روز پس از جراحی کار کند.

بعد از 2-3 روز از جراحی حمام کنید. همچنین حداقل تا دو ماه بعد از عمل هایمنوپلاستی از رابطه جنسی خودداری کنید. استفاده از کمپرس یخ باعث کاهش درد و کاهش تورم می شود.

فواید هیمنوپلاستی

مزایای مختلفی در ارتباط با هایمنوپلاستی وجود دارد:

• سالم بودن پرده بکارت را بازیابی می کند
• درد و آسیب قربانیان تجاوز جنسی را کاهش می دهد
• جوان سازی پرده بکارت به برخی از خانم ها حس جوانی می دهد

خطرات یا عوارض

اگرچه هیمنوپلاستی یک روش بی خطر است، اما چند خطر و عوارض مرتبط با آن وجود دارد:

• افزایش میزان خونریزی
• درد هنگام رابطه جنسی
• جای زخم
• عفونت واژن
• بدشکلی
• تغییر رنگ
• بی حسی و تورم بعد از جراحی

پیگیری بعد از هیمنوپلاستی

این روش به سادگی با جراحی خاتمه نمی یابد. زنان باید مرتباً تحت نظر باشند تا بعداً دچار عوارض نشوند. پزشک داروهایی مانند آنتی بیوتیک (برای جلوگیری از عفونت) و مسکن ها را در اختیار شما قرار می دهد.

اولین علت لجبازی کودکان را می توان درخواست های غیر معقول آن ها دانست. کودکان به دلیل آن که هنوز درک کاملی از محیط پیرامون و روابط علت و معلولی موجود در نظام زندگی ندارند، نمی توانند بسیاری از مسائل را درک کنند. به عنوان مثال شاید در نیمه شب از شما رفتن به شهر بازی یا سینما را طلب کنند. یا در مثالی دیگر از شما بخواهند که یکی از ستارگان آسمان را برایشان تهیه کنید. گرچه در ذهن بزرگسالان، عدم تامین این موارد کاملا بدیهی است، اما از نظر کودکان این چنین به نظر نرسیده و سبب بروز لجبازی در آن ها می شود. برای ارتباط با مشاور کودک و نوجوان خوب درتهران  اینجا کلیک کنید

دومین علت شایع برای لجبازی کودکان را می توان زیاده خواهی آن ها برشمرد. کودکان به دلیل همان درک ناقصی که در بخش قبل اشاره کردیم، برایشان بسیاری از مسائل قابل فهم نیست. لذا بسیار پیش می آید که در مورد غذا، لباس، اسباب بازی و ... میزان زیادی را طلب کنند، گرچه از عهده ی خوردن، پوشیدن و بازی کردن با آن ها برنخواهند آمد، اما در ابتدای کار تمام سعی خود را می کنند تا مالک همه ی آن ها شوند. در اکثر مواقع نیز با ممانعت غیر اصولی اطرافیان مواجه شده و لجبازی در آن ها پرورش می یابد. 

سومین علت لجبازی کودکان نیز عدم تمایل به انجام وظایف می باشد. این که کودکان تمایلی به انجام کارهای شخصی خود نداشته باشند و بخواهند که همه ی آن ها را والدینشان به عهده بگیرند کاملا قابل تصور است. مسلما کودکان ترجیح می دهند به جای آن که اتاق خود را مرتب کنند، آن را به هم بریزند. به جای آن که لباس خود را بپوشند، این لباس توسط مادر به آن ها پوشانده شود.

در مورد غذا خوردن و سایر مسائل نیز همین امر صادق است. حتی ممکن است هنگام بازی و نقاشی از والدین بخواهند که نقاشی را کشیده و کاملا رنگ کنند و خود تنها تماشاچی باشند. در واقع آن ها ترجیح می دهند تا کارهای راحت تر را انجام داده و همواره مشغول بازی باشند. اما به هیچ وجه پذیرفتنی نیست که همه ی وظایف یک کودک را والدین او به عهده گرفته و او هیچ مسئولیتی را به عهده نگیرد. برای ارتباط با مشاور کودک و نوجوان خوب درتهران  اینجا کلیک کنید

اما علت دیگر لجبازی کودکان، بیان خواسته ها به صورت غیر مستقیم می باشد. کودکان در بسیاری موارد به دلیل آن که والدین فرصت کافی برای آن ها ندارند و یا توجه کافی به آن ها نمی کنند از لجبازی و بهانه گیری به عنوان حربه ای برای جلب توجه والدین استفاده می کنند. بنابراین شاید در پس لجبازی کودکان، نیازهای ناشناخته ی آن ها پنهان شده باشد. 

در بسیاری از موارد نیز دیده شده کودک لجباز بدون آن که از لجبازی درک درستی داشته باشد و آن را درست یا غلط، خوب یا بد بداند از آن به عنوان سنگ محک واکنش اطرافیان استفاده کرده تا بداند در مواقع مختلف آن ها چه رفتاری از خود نشان می دهند.

بسیاری از کودکان ترس و نگرانی دارند و ممکن است گهگاه احساس غمگینی و ناامیدی کنند. ترس های شدید ممکن است در زمان های مختلف رشد ظاهر شوند. به عنوان مثال، کودکان نوپا اغلب از دور بودن از والدین خود بسیار مضطرب هستند، حتی اگر از آنها مراقبت شود و از آنها مراقبت شود. اگرچه ترس و نگرانی در کودکان معمول است، اشکال مداوم یا شدید ترس و غم می تواند ناشی از اضطراب یا افسردگی باشد. از آنجایی که علائم در درجه اول شامل افکار و احساسات می شود، گاهی اوقات به آنها اختلالات درونی می گویند .برای مشاوره با روانپزشک خوب در سعادت اباد اینجا کلیک کنید

اضطراب

هنگامی که کودک از ترس ها و نگرانی های معمول در کودکان خردسال پیشی نگیرد، یا وقتی ترس ها و نگرانی های زیادی وجود داشته باشد که در مدرسه، خانه یا فعالیت های بازی اختلال ایجاد کند، ممکن است کودک مبتلا به اختلال اضطراب تشخیص داده شود. نمونه هایی از انواع مختلف اختلالات اضطرابی عبارتند از

• ترس شدید هنگام دوری از والدین (اضطراب جدایی)
• ترس شدید از یک چیز یا موقعیت خاص، مانند سگ، حشرات، یا رفتن به پزشک (فوبیا)
• ترس شدید از مدرسه و جاهایی که افراد در آن حضور دارند (اضطراب اجتماعی)
• بسیار نگران آینده و اتفاقات بد (اضطراب عمومی)
• داشتن دوره‌های مکرر ترس ناگهانی، غیرمنتظره و شدید که با علائمی مانند تپش قلب، مشکل تنفسی، یا احساس سرگیجه، لرزش یا عرق کردن (اختلال پانیک) همراه است.

اضطراب ممکن است به صورت ترس یا نگرانی ظاهر شود، اما همچنین می تواند باعث تحریک پذیری و عصبانیت کودکان شود. علائم اضطراب همچنین می تواند شامل مشکلات خواب و همچنین علائم فیزیکی مانند خستگی، سردرد یا معده درد باشد. برخی از کودکان مضطرب نگرانی های خود را برای خود نگه می دارند و بنابراین می توان علائم را از دست داد.

شرایط مرتبط شامل اختلال وسواس اجباری و اختلال استرس پس از ضربه است .

افسردگی

گاهی اوقات غمگین بودن یا احساس ناامیدی بخشی از زندگی هر کودکی است. با این حال، برخی از کودکان نسبت به چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می بردند احساس غمگینی یا بی علاقگی می کنند، یا در موقعیت هایی که می توانند تغییر دهند احساس ناتوانی یا ناامیدی می کنند. هنگامی که کودکان احساس غم و ناامیدی مداوم می کنند، ممکن است افسردگی در آنها تشخیص داده شود.

نمونه هایی از رفتارهایی که اغلب در کودکان مبتلا به افسردگی دیده می شود عبارتند از

• اغلب اوقات احساس غمگینی، ناامیدی یا تحریک پذیری می کنید
• عدم تمایل به انجام یا لذت بردن از انجام کارهای سرگرم کننده
• نشان دادن تغییرات در الگوهای غذایی - خوردن بسیار بیشتر یا بسیار کمتر از حد معمول
• نشان دادن تغییرات در الگوهای خواب - خواب بسیار بیشتر یا بسیار کمتر از حد معمول
• نشان دادن تغییرات در انرژی - خسته و تنبل یا پرتنش و بی قرار بودن در اغلب اوقات
• توجه کردن به سختی انجام می شود
• احساس بی ارزشی، بیهودگی یا گناه
• نشان دادن رفتار خودآزاری و خود تخریبی

افسردگی شدید می تواند کودک را به فکر خودکشی یا برنامه ریزی برای خودکشی سوق دهد. برای جوانان 10 تا 24 سال، خودکشی یکی از علل اصلی مرگ و میر است.

برخی از کودکان ممکن است در مورد افکار ناامیدانه و ناامیدکننده خود صحبت نکنند و ممکن است غمگین به نظر نرسند. افسردگی همچنین ممکن است باعث ایجاد مشکل در کودک یا رفتار بی انگیزه شود و باعث شود دیگران متوجه افسردگی کودک نشوند یا به اشتباه به او برچسب مشکل ساز یا تنبل بزنند.

درمان اضطراب و افسردگی

اولین قدم برای درمان این است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مانند ارائه دهنده مراقبت های اولیه فرزندتان یا یک متخصص سلامت روان در مورد ارزیابی صحبت کنید. گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده غربالگری برای اضطراب را توصیه می کنددر کودکان 8 تا 18 ساله و برای افسردگیدر نوجوانان 12 تا 18 ساله برخی از علائم و نشانه های اضطراب یا افسردگی در کودکان می تواند ناشی از شرایط دیگری مانند تروما باشد . علائم خاصی مانند مشکل در تمرکز می تواند نشانه اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) باشد . انجام یک ارزیابی دقیق برای دریافت بهترین تشخیص و درمان مهم است. مشاوره با یک ارائه دهنده سلامت می تواند به تعیین اینکه آیا دارو باید بخشی از درمان باشد یا خیر کمک کند. یک متخصص سلامت روان می تواند یک برنامه درمانی را ایجاد کند که برای کودک و خانواده بهترین کار را داشته باشد. رفتار درمانی شامل کودک درمانی، خانواده درمانی یا ترکیبی از هر دو است. مدرسه نیز می تواند در طرح درمان گنجانده شود. برای کودکان بسیار کوچک، مشارکت دادن والدین در درمان امری کلیدی است. درمان شناختی-رفتاری  یکی از روش‌های درمانی است که برای درمان اضطراب یا افسردگی به‌ویژه در کودکان بزرگ‌تر استفاده می‌شود. این به کودک کمک می کند تا افکار منفی را به روش های مثبت تر و مؤثرتر برای تفکر تبدیل کند که منجر به رفتار مؤثرتر می شود. رفتار درمانی برای اضطراب ممکن است شامل کمک به کودکان برای مقابله و مدیریت علائم اضطراب باشد و در عین حال به تدریج آنها را در معرض ترس خود قرار دهید تا به آنها کمک کند یاد بگیرند که چیزهای بد اتفاق نمی افتد.

درمان‌ها همچنین می‌تواند شامل راه‌های مختلفی باشد که به کودک کمک می‌کند کمتر استرس داشته باشد و سالم‌تر باشد، مانند غذای مغذی، فعالیت بدنی ، خواب کافی ، روال‌های قابل پیش‌بینی و حمایت اجتماعی.

اکثر افراد به طور کامل از سیاتیک بهبود می یابند. با این حال، یک عارضه احتمالی سیاتیک درد مزمن (طولانی مدت) است .

اگر آسیب جدی به عصب آسیب دیده وارد شود، ممکن است ضعف مزمن عضلانی، مانند " افت پا " رخ دهد. این زمانی است که آسیب عصبی باعث بی حسی در پای شما می شود که راه رفتن عادی را دشوار یا حتی غیرممکن می کند.

سیاتیک همچنین می تواند به طور بالقوه باعث آسیب دائمی عصبی شود و در نتیجه باعث از دست دادن احساس در پاهای آسیب دیده شود.

تشخیص و آزمایشات

تست پای صاف به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کمک می کند تا سیاتیک و سایر علل کمردرد را تشخیص دهند.

سیاتیک چگونه تشخیص داده می شود؟

یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند سیاتیک را با استفاده از ترکیبی از روش ها تشخیص دهد. آنها سابقه پزشکی شما را بررسی می کنند و در مورد علائم شما می پرسند. آنها همچنین یک معاینه فیزیکی انجام می دهند. آن امتحان شامل موارد زیر خواهد بود:

• پیاده روی. سیاتیک اغلب باعث تغییرات قابل مشاهده در نحوه راه رفتن شما می شود. ارائه دهنده شما این تغییرات را به عنوان بخشی از تشخیص سیاتیک بررسی می کند.
• تست بلند کردن پای مستقیم این شامل این می شود که شما روی میز امتحان دراز بکشید و پاهای خود را صاف قرار دهید. آنها به آرامی پاهای شما را یکی یکی به سمت سقف بلند می کنند و از شما می پرسند که چه زمانی شروع به احساس درد یا علائم دیگر می کنید. اینها می توانند به مشخص کردن علت سیاتیک و نحوه مدیریت آن کمک کنند.
• سایر بررسی های انعطاف پذیری و قدرت. اینها می‌توانند به ارائه‌دهنده شما کمک کنند تا تعیین کند که آیا عوامل دیگری باعث ایجاد یا کمک به سیاتیک شما می‌شوند یا خیر.

چه آزمایشاتی برای تشخیص این عارضه انجام خواهد شد؟

چندین آزمایش می تواند به تشخیص سیاتیک و رد شرایط مشابه کمک کند. رایج‌ترین یا محتمل‌ترین آزمایش‌ها عبارتند از، اما به آنها محدود نمی‌شوند:

• اشعه ایکس ستون فقرات یا اسکن سی تی اسکن .
• اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) .
• مطالعات سرعت هدایت عصبی
• الکترومیوگرافی.
• میلوگرام .

زنانی که از سلامت خوبی برخوردارند و می خواهند پرده بکارت خود را فیکس کنند، کاندیدای ایده آل برای پرده بکارت هستند. در بیشتر موارد، پرده بکارت به دلایل کلی سلامتی نیازی به ترمیم ندارد. بیمارانی که تحت عمل هایمنوپلاستی قرار می گیرند نیز باید انتظارات واقع بینانه ای از آنچه درمان می تواند ارائه دهد داشته باشند.

آماده شدن برای ترمیم پرده بکارت

جراح و هماهنگ کننده بیمار شما نحوه آماده شدن برای جراحی ترمیم پرده بکارت، از جمله نحوه آماده شدن برای بهبودی و اقدامات لازم برای آمادگی مناسب برای این عمل را توضیح خواهند داد. قبل از جراحی ترمیم پرده بکارت، باید معاینه زنان نیز انجام شود.

بهبودی پس از ترمیم پرده بکارت

به شما اجازه داده می‌شود همان روزی که درمان می‌کنید به خانه بروید، و در حالی که می‌توانید روز بعد به سر کار بازگردید، توصیه می‌کنیم به آرامی کارها را انجام دهید و به خودتان زمان استراحت بدهید تا بدنتان بتواند بهبود یابد.

پس از جراحی ترمیم پرده بکارت، باید به طور منظم ناحیه را با آب و صابون به آرامی تمیز کنید. تورم و کبودی خفیف به مدت 2 تا 4 هفته رخ می دهد، اما ناراحتی باید کم باشد و باید ظرف یک هفته پس از جراحی از بین برود. برای کمک به هر گونه ناراحتی و جلوگیری از عفونت، نسخه ای برای مسکن ها و آنتی بیوتیک ها به شما داده می شود.

یک هفته پس از جراحی، باید برای از سرگیری ورزش های معمولی آماده باشید. به مدت 4 تا 6 هفته از بلند کردن اجسام سنگین یا تمرینات شدید خودداری کنید.

خطرات و عوارض ترمیم پرده بکارت

خطرات غیر معمول هستند. عفونت، خونریزی، جای زخم، درد در حین مقاربت و تغییر شکل از موارد شناخته شده هستند. همچنین میزان خونریزی در اولین رابطه جنسی پس از جراحی قابل پیش بینی نیست. با این حال، از آنجایی که این خطرات بسیار غیر معمول هستند، اکثر بیماران هرگز با آنها روبرو نمی شوند.

روش های ترمیم پرده بکارت

جراحی ترمیم پرده بکارت معمولا کمتر از یک ساعت طول می کشد و با بی حسی موضعی انجام می شود. در مورد پاره شدن پرده بکارت، جراح شما که متخصص ترمیم پرده بکارت است، از بخیه های خود حل شونده برای دوخت تکه های باقی مانده به یکدیگر استفاده می کند. این به ترمیم پرده بکارت کمک می کند و دوباره با هم رشد می کند.

جراح ورودی واژن را سفت می کند و از مقدار کمی از بافت واژن برای تولید پرده بکارت جدید در زنانی که هیچ اثری از پرده بکارت ندارند یا بدون پرده بکارت متولد شده اند استفاده می کند. این پرده بکارت مصنوعی کاملا شبیه پرده بکارت طبیعی است.

تشخیص تومورهای ستون فقرات